Bilgisayar Teknolojilerinin Sanata Entegre Olması: Gerçek Olanı Simüle Etmek ‘‘ Gregory Crewdson’’

 

Günümüzde müzelerde, sergilerde ve sanat ürünlerini görebileceğimiz alanlarda teknolojik görselleri, teknolojiyi kullanarak yapılan sanat eserlerine sıklıkla rastlarız. Gittikçe yayılımı artan teknoloji kullanımı güzel sanatlar alanında da kendini göstermektedir. Bilgisayar teknolojilerini görsel teknolojiler olarak sunan sanatçılar,  yansıtmak istedikleri düşüncelerini iki boyutlu veya üç boyutlu olarak sunmayı tercih etmektedir. Bu yazıda Gregory Crewdson ’un yaptığı gerçekçi çekimleri, bilgisayar teknolojilerini kullanarak iki boyutlu yüzeylerde nasıl görselleştirdiği ele alınmıştır.

Freedman’a göre görsel teknolojiler, yeni medya sanat ürünleri olarak geleneksel sanat ürünlerini yeniden kavramsallaştırma yolunda sanata etkisi olan çalışmalardır. 20. yüzyılın sonlarına doğru görsel teknoloji adı altında ortaya çıkarılan eserler artış göstererek, teknolojinin görsel kültürün önemli bir parçası haline gelmesine olanak sağlamıştır. Görsel teknolojiler gelenekselleşmiş sanat eserlerine göre izleyiciler üzerinde dikkat çekici ve merak uyandırıcıdır. Sanatçılar teknolojiyi kullanarak,  sanat eserlerinde yansıtmak istedikleri fikirlerini izleyicilerin de zihinlerinde bireysel olarak yorumlayabilmesini amaçlayarak sunmaya çalışır. Bu bağlamda ise görsel teknolojiler insanlara; nesneler, mekanlar ve fikirler konusunda disiplinler arası bağlantı kurmasını sağlar. Geleneksel sanatta, sanatçılar gerçeği yeniden üretme noktasında çaba sarfetmişlerdir. 21.yüzyılda bilgisayar teknolojilerinin gelişmesi ile bu çaba erişilen noktadan daha ileri seviyeye taşınmıştır. Bilgisayar teknolojilerinin sanata entegre olması ile gerçeklik daha da gerçek olan hiper-gerçekliği mümkün kılmıştır. İmgeleri teknolojik görseller olarak sunan sanatçılar zamanı ve mekânı başka araçlar aracılığıyla geri dönüştürülebilir konusunda geliştirmişlerdir ( Freedman, 2003).

Simülasyon, orijinali olmayan veya artık orijinali olmayan şeylerin temsili ve asılsız benzeri olarak tanımlanabilir. Gerçek görseller ile ilgilenen toplumda simülasyon; televizyon, reklam veya video oyunları gibi çeşitli gösteri araçları yardımıyla simüle edilerek ‘‘ hipergerçek’’ noktasında ürünler ortaya çıkarır. Gerçek olan ile temsil olan arasındaki fark ortadan kalkarak popüler kültür ve medyanın göstergeleri olarak karşımıza çıkar. (Barret, 2022, s.330).

Gerçeğin somut varlığına karşı, bir nevi maske görüntüsü denebilir. Gerçeklik ile bir ilişkisi olan fakat temsili ile sunulan gerçekliklerdir.

 

Gregory Crewdson, gerçekte olan varlıkları kopyalama yöntemi ile bilgisayar teknolojilerini kullanarak fotoğraf simülasyonunda çağdaş sanatta yer edinen bir sanatçıdır. Sanatçı donuk fotoğraflar ile simülasyon üretme endişesi içindedir. Bu noktada ise sinema tekniklerini ve metotlarını kullanmaktadır.

 

Crewdson, profesyonel oyuncular, set tasarımcıları ve teknikerleri ve kurgu ile ele aldığı çalışmalarını günümüzde de devam ettirmektedir. Görseller iki farklı çekimin birleşmesi ile gerçekleşir. Daha sonra görselleri birleştirmek için bilgisayar teknolojilerini kullanarak sürece devam eder. Görsellerin çekimini yaptıktan sonra Photoshop yazılımı ile post-prodüksiyon şeklinde gerçeğe yakın ifade etmiştir. Sanatçı izleyicileri imgelerin gerçekliğine inandırmak için gerçek bir set mekânı ve profesyoneller ile çalışarak gerçeği simüle etmek için özenli çalışmıştır (Barret, 2022, s. 331)

 

 

Gregory Crewdson, Ophelia, 2002

 

Sanatçı Crewdson, William Shakespeare ‘in Hamlet ’in ana karakterlerinden olan Ophelia’nın geçtiği sahneleri kurgulayarak fotoğraf çekimi gerçekleştirmiştir. Mekânı set tasarımcıları ve teknisyenleri ile birlikte sinema salonu gibi hazırlayan Crewdson, sinema teknikleri, profesyonel oyuncular ve kurgu yardımı ile süreci ilerlettikten sonra çektiği fotoğrafları Photoshop uygulamasından birleştirerek sonlandırır.

 

 

 

Kaynakça

 

Barret, T. (2022). Sanat Üretimi: Form ve Anlam. Hayalperest Yayıncılık. s.329. 333.1.Baskı.

 

Freedman, K. (2003). Teaching visual culture: Curriculum, aesthetics and the social life of art. New York, NY: Teacher College Press.